Schepping van mens en heelal volgens de oude Egyptenaren.
-schepping van mens: alle scheppingen hebben een geestelijke oorsprong, maar toch is de mens sterfelijk. Elke mens heeft een zaadje van het goddelijke. Zijn doel in dit leven is het koesteren van het zaadje en zijn beloning, als hij succesvol is, heeft hij eeuwig leven waarin hij zich herenigt met zijn goddelijke oorsprong.
-schepping van heelal: de Egyptenaren beschouwden het heelal als een scheppingsdaad van Een Grote God. De oorsprong van de wereld en natuur van de ‘neteru’ die deelnamen in haar schepping waren van voortdurend belang voor de Egyptenaren.
Oorsprong van de Egyptische goden.
Veel Egyptische goden vinden hun oorsprong in de Egyptische scheppingsmythen. Deze mythen probeerden de plaats van de Egyptenaren in de kosmos te verklaren.
Het overstromen van de Nijl was kritisch voor de Egyptische beschaving. Als gevolg hiervan overheersten goden die met de natuur geïdentificeerd werden in de Egyptische scheppingsverhalen. Enkele van de meest voorkomende scheppingsmythen refereren aan Nu of Nun, en zij beschrijven de kolkende zee van de chaos die voor de schepping bestond. Uit deze chaos rees de Egyptische zonnegod Ra. Ra schiep vervolgens zowel mannelijke als vrouwelijke godheden. Op hun beurt werden uit deze godheden weer nieuwe godheden geboren, en deze laatste geschapen godheden waren verantwoordelijk voor de schepping van de wereld. Ra was ook verantwoordelijk voor de schepping van de mensheid. Eén bepaalde scheppingsmythe verteld over de schepping van de mensheid uit de tranen van Ra.
Maak jouw eigen website met JouwWeb